صداقت و راستی

شاهرخ پسر 14 ساله باشنده شهر کابل است. او در لیسه نوی هیواد تایمنی درس می خواند.شاهرخ هروز صبح وقت به مکتب می رفت.وساعت 12 از مکتب رخصت می شد.هر روز از راه کوته سنگی به پل سوخته و سپس به خانه می رفت.
شاهرخ در مسیر راه از سوی ریش داران رنگ طلایی و افراد اوباش مورد آزار واذیت قرار می گرفت اما او هر روز از کوته سنگی یک گلباس دوغ یخ دار می خرید. وتمام مشکلات داخل صنف" آزارو اذیت همصنفی هایش"دشنام افراد اوباش و مزاحمت های نگران موتر ها را فقط با خوردن همان یک گیلاس دوغ یخ دار به باد فراموشی می سپرد.اما نمی دانست که آزار و اذیت های دیگر نیز وجود دارد.که او نمی داند.
یک روز طبق معمول شاهرخ از مکتب رخصت شد.زمانیکه به بس کرایی بالا شد.در اولین قدم از سوی نگران موتر سپس درایور موتر و بعد هم از طرف مسافرین موتر.مورد ازار و اذیت قرار گرفت.هرکسی از هرطرف توهین می کرد. شاهرخ آن روز خیلی خشمگین شده بود.اما راه و چاره دیگر نداشت.و با خود می گفت: کم مانده فقط یک گیلاس دوغ یخ دار سپس از موتر پایین شد.به طرف دوغ فروشی رفت اما چه عجیب تصادفی بدی! آن روز کاکای دوغ فروش نیامده بود. شاهرخ به مسیر خود ادامه داد. در مسیر راه به کاکای دوغ فروش عجیبی روبرو شد. کاکای با چشمای کوچک "بینی پهن و صورت بدون ریش. شاهرخ نزیدک کاکای دوغ فروش رفت برایش سلام کرد.سپس گفت: کاکا دوغ داری؟
کاکای دوغ فروش گفت: بلی
شاهرخ :خوب برایم یک گیلاس بینداز
کاکای دوغ فروش:بفرما اینهم دوغ
شاهرخ دوغ را همانند روز های قبل می نوشد.اما حس میکند. که دوغ خیلی گرم است. سپس به کاکای دوغ فروش می گوید. کاکا دوغ شما خیلی گرم بود. چرا آیا نمی شود.که یخ بینازی یا قیمت تمام می شود؟
کاکا گفت: نه پسرم. تو میدانی که یخ آب می شود. گفت: بلی
سپس کاکای دوغ فروش به ورق روی کراچی که نویشنه بود. اشاره کرده گفت: من نویشتم که
(( دوغ وطنی خالص موجود است))